ZUHAL KUTBAY GENCER İLE ANILARA YOLCULUK.
Sevgili arkadaşım Zuhal Kutbay Gencer’in misafiriyim bugün(15.Şubat.2022) Bizim dostluğumuz çocukluk yıllarımıza dayanıyor. Eski fotoğraf albümleri arasında, anılarla dolu bir gün geçirdik. Babası eski Belediye çalışanı, Fen memurlarımızdan Bülent Kutbay. Rahmetli annesi Zeynep Kutbay; çok güzel ve zarif, Gemlik’in modern, sosyal demokrat bayanlarından.
Zuhal arkadaşımdan ailesini anlatmasını istedim.
Baba tarafım Selanik, anne tarafım İstanbul. Kökenimiz Mısır ve Girit’e dayanıyor. Kubbizadeler olarak anılıyorlar ve İstanbul’a yerleşiyorlar. Dedemler 16 kardeş. Zaman içerisinde dağılıyorlar. Avrupa’da yaşayanlar var. Dede asker olduğu için Edirne, Diyarbakır, Van geziyorlar, babam Van doğumlu, kütüğü İstanbul Fatih’te.
Ortaokula kadar çeşitli yerlerde gezdikten sonra İstanbul Kurtuluş’a yerleşiyorlar. Ortaokul ve liseyi babam orada okuyor. Meslek Yüksek inşaat mezunu, tabi o zamanlar okumak kolay değil. Yapı enstitüsüne yürüyerek gidiyorlar, 20 km mesafede. İdealleri var, “Tramvaya vereceğimiz para ile futbol oynardık” derdi.
Askerliğini önce er olarak yapıyor, sonra meslek liseleri yedek subaylık hakkı çıkarıyor. Böylece 4 yıl askerlik yapan babam bir müddet futbol oynuyor. O zamanlar Gemlik’te bir arkadaşı var. 6 yaşında Gemlik’e gelen babam, bu asker arkadaşının sayesinde tekrar Gemlik Sümerspor’a Antrenör olarak geliyor.
Şimdi tam olarak arkadaşı kimdi? Bilemiyorum ama Gürle ailesinden Nermin teyze ile iyi görüşüyorlardı, onlardan biri, ya da Mehmet Sal ile ilgisi olabilir. Vedat Bey diye biri, o kişi Belediye’ye girmesine de önayak oluyor. O zaman Belediye Başkanı Hüsamettin Öktem. Babam onunla çok uyumlu çalıştı, ailece de görüşüyorduk. Hüsamettin amcayı tanıyorum. Zaten senin de babanın dayısı oluyor. Bu vesile ile de amcan Burhan amca ile de çok yakınlaşıyorlar. O da Belediyede çalışıyor.
Tekrar aileye dönecek olursak, babamlar 6 kardeş. Bir kız, bir erkek kardeşi Mısır’da yaşıyor. 25 sene önce buluştular fakat o zamandan beri onlardan haber alamadık. Aslında ailenin Mısır’da malları var ama buraya getirilemediğini ancak orada yaşayanların kullanabileceğini öğrendikten sonra arkasını kimse aramadı. Zaten aile o kadar geniş ve dağılmış ki, bir araya getirmek çok zor.
Bir amcam 27 Mayıs’ta orduda binbaşı iken kendi isteği ile ayrıldı. Ercüment Kutbay, binbaşı emeklisi, sağlık Bakanlığı müsteşarıydı. Gemlik Verem Savaş Derneğinin kuruluşunu sağladı, Dr. Nimet Ataoğuz teyzenin atanma sebebidir.
Babamla annem 1956 yılında evlenmişler. Annem Malatyalı, İstanbul’da doğmuş büyümüşler. Ali dayım Almanya’ya ilk gidenlerden. Burada tanırlar, mavi gözlü esmer biriydi. Annem de enstitü mezunu. Aynı mahalleden tanışıyorlar, dayımın arkadaşları da, babam da topçu.
Siyah kazaklı olan teyzem
(Teyzem Şükrüye’nin en iyi arkadaşlarındandı. Bizimle kaldı bir müddet ve beraber Akşam Sanata gitmişler. Beni görünce teyzemi soruyor, hiç unutmuyordu)
Bu evlilikten abim Zafer ve ben doğuyorum. Zafer 40 günlükken Gemlik’e geliyorlar. Babam Belediyede işe başlayınca ailesini de buraya getiriyor.
Önce Lise caddesinde bir eve yerleşiyorlar. Sonra arkasından ben doğunca, Burhan amcanın eşi yengen Muazzez teyze “İki çocuğa yalnız bakamazsın, burada kimsen yok” diyerek evlerinin yanındaki kiraya verdikleri eve bizim taşınmamızı istiyor. Bizde emeği çoktur ve yaşadıkları sürece dostlukları devam etti.
Babam 15 sene sonra dönerim diye düşünüyormuş ama 1956 yılından 80 yılına kadar Belediye’de çalıştı. Hüsamettin Beyle çok uyumlu çalıştılar, Kumla yolu o dönemde oldu. Hatta Yeni Mahallede bir çıkmaz sokağa bile yol yapmışlardı, espri konusu olmuştu ama hizmet hizmetti. Emin Bey de görüşleri çok farklı biriydi, İbrahim Akıt ile Haydariye su projesi, terme projesi yaptılar ve 2-3 katlı evler için babam 7 şiddetine dayanır derdi. 7 kat izni Ankara’dan geldi. Sonrasında Gemlik işte çok katlı evlerle bu hale dönüştü. Tibel’in, Terme’nin temel atımında fotoğraflarımız vardı ama bazı fotoğrafları sana göstermek için aradım bulamadım. Haydariye suyu için Fransızlar Gemlik’e geldi, çok büyük bir projeydi. Hatta evimizde misafir ettik. 70-80’li yıllar olması lazım. Ayrıca babam tuz deposu ve derenin ıslahı için de çok uğraştı ama tabii yetmedi.
Fabrika evlerinde İsa’nın kahvesinin yanında Mehmet Sal’ın (Osman Sal’ın)evinde otururken depremi orada yaşadık. Sonra Uzay Apatmanı’na taşındık.
Babam Belediyeden ayrıldıktan sonra 3-4 sene çalışmadı. Sonrasında Elazığ bor madeninde şantiye şefi olarak çalışması var. 2008 yılında anneler gününde vefat etti.
Ümran- Ayhan Gündoğdu’nun düğünü. Müezzinoğlu ailesi, Ünal ailesi, Dr Aziz Bey ve eşi, Kutbay ailesi
Gemlik’teki hayatında Dr. Aziz Bey, Burhan amcayı dede bilirdik. Anneannem Gemlik’e çok sık gelirdi. Babamın Cumartesi günleri mesaisi vardı, bizi Cuma gününden İstanbul’a gönderirdi. Bizi şehir çocuğu olarak büyütmek isterdi. Modern ileri görüşlü bir insandı.
Annem yemek sektöründe ilk kadın esnaflardan biridir. Sahilde açtığı balık restoranını tek başına yürüttü. Bursa’dan Fakülteden doktorlar gelirdi. Gemlik yadırgadı biraz ama o bu konuda başarılıydı. Oğlum Kerem doğunca bırakarak torun bakmak zorunda kaldı. Ben çalışıyordum, torun sevgisi daha ağır geldi. Annemi de 2019 yılında kaybettik.
Burada Aziz amca, Dr. Nimet teyze ilk başvuracağımız kişilerdi. Biz onlarla büyüdük.
Zuhal’ciğim biraz da seni tanıyalım.
Abim, 1956 doğumlu, ben 1958 doğumluyum. Kız meslek lisesi mezunuyum. Bizleri öğretmen olarak mezun ettiler. 12 yıl anaokulu öğretmenliği yaptım. Kızım doğunca Gülru’ya bakacak kimse yoktu, o nedenle bırakmak zorunda kaldım.
Eşim Mahir Gencer’in dedesi Ahmet Çavuş. Ailesi Batum’dan 93 harbinde Gemlik’e gelerek yerleşmiş. Kayınpederim Hüseyin Gencer uzun yıllar Sunğipek’te muhasebeciydi. Eşim 3 kardeş. Biz 1978 yılında evlendik. 2 çocuğumuz var. Çocuklarımızı topluma faydalı birer insan olarak yetiştirdiğimize inanıyoruz.
Sevgili arkadaşım Zuhal, gerçekten söylediği gibi sevdiğim ve takdir ettiğim bir insan. Çocuklarına düşkün, iyi bir anne, iyi bir eş. Bugünlerde aileye yeni bir torun daha geldi. Güle güle büyüsün, vatana, millete hayırlı evlat olsun. Sağlık, mutluluk, esenlik dileklerimle, teşekkür ediyor, sevgilerimi gönderiyorum. Kaybettiği büyüklerini de rahmetle anıyorum.
Reyhan ÇORUM(zindangemlik@hotmail.com)
