MARANGOZ METİN USTA..(METİN GÜNAY)
Marangoz Metin Günay..
Gemlik'te en sağlam, en kaliteli mobilya yapan kimdi? diye sorsanız, ilk akla gelen isim "Marangoz Metin" olur. Onun yıllar önce yaptığı mobilyalar; sağlam ve ilk günkü gibi duruyor ve bu anlamda hala aynı kalitede, babasından öğrendikleri ile baba mesleğini oğlu Kemal devam ettiriyor.
Yıllar önce 87-90'lı yılların başlarında Kayıkhane'de Balıkçı Sait'in evinde oturmuştum. Altta Perdeci Ersen mesleğinin duayenlerinden, onun üstünde Metin Beyler, onun üstünde de eşimle biz oturuyorduk. İki çocuğum da daha küçüktü ve tabi en yaramaz zamanları, bir gün olsun şikayette bulunmadılar, "Çocuklar gürültü yapıyor" demediler, üstelik gelen giden de eksik olmazdı. Eski komşular sabırlı insanlardı. Altta iki çocuk, üstte iki çocuk aynı akran ve küçük. Kızı da, oğlu da yetişkindi ama o zaman evli değillerdi, dört kişilik bir aileydiler. Biz Manastıra taşındık ve sonrasında da tabi eskisi gibi birbirimizi göremez olduk ama, fotür şapkası ile Metin Beyin aracından inip, her akşam eve gelişi gözümün önünde. Kuralları olan, disiplinli, saygılı ve nazik insanlardı.
Nuran Işık Hanım ile Gazhane Caddesinin hemen başındaki iş yerlerine uğradık. Şimdi orayı Kemal Bey ve eşi işletiyorlar. Daha çok teşhir yeri. Atölye farklı yerde. Mobilyalar, yataklar, ev eşyası olarak ne ararsanız var, büyük bir mağaza... Kemal Beyi her zaman yerinde bulmak kolay değil, eşi bütün işi üstlenmiş, o daha çok atölyede.. Güler yüzle karşıladılar bizi.. Teşekkür ediyorum kendilerine ve iş rastlığı diliyorum. Gemlik'in iş yaşamının temel taşı olan esnaflarımız inşallah daha uzun yıllar Gemlik'e hizmet etmeye devam eder, bu mesleği sürdürürler..
Eskilerden konuştuk..
Hatta bir de anısını anlattı; kendinden, işinden ve ailesinden bahsetmeden önce..
"Oturduğumuz evin karşısında basket sahası ve çocuk parkı var. Kızınız Gökçe bir gün salıncakta sallanıyor, salıncak ters dönmüş asılı kalmış. Biz balkondan farkettik, ben hemen koştum, kurtardım" dedi. Gerçekten de o zaman, gözümüz arkada kalmadan çocuklarımızı sokağa gönderirdik. Abiler, ablalar vardı onları koruyan, kollayan..
Metin abi sert görünümlü, kuralları olan, kalbi yumuşak biriydi. Allah ona ve eşine sağlık, uzun ömürler versin..
Onu oğlundan dinleyelim.
Benim hem babam, hem ustamdır. Daha çok onun ustalık yönünü anlatmak isterim. Yaşım 52 oldu, yeni anladım babamın ne kalitede usta olduğunu. Gemlik'e göre fazla bir ustaymış.
Çalıştığı yıllarda, "Yanıma 300'den fazla çırak aldım, ancak 100 taneye yakınına meslek öğrettim" derdi. Bende dahil şu anda 7-8 kişi bu meslekten ekmek yiyen meslektaşlarım var.
Ustam, micazen çok sinirli bir yapıya sahipti. Onun bu haline sabredip mesleği öğrenen, bu meslekten ekmeğini yiyen çok oldu.
İlk olarak o da Bahattin Usta diye bir ustanın yanında işi öğreniyor. Bahattin Usta İstanbul'a göç edince, Sunğipek Fabrikasının mobilya, marangozluk kısmında işe giriyor. Yaşı tutmuyormuş, bir yıl maaş almadan çalışmış, yani karın tokluğuna. Sunğipek'te demir döküm atölyesi, dökümhane var, orada da o işi öğrenmiş, elinden her iş gelir. Bizim evdeki şömineyi babam yapmıştı.
İşe girdikten bir yıl sonra kadroya geçince bu sefer fazla ve farklı maaş almaya başlıyor.
Babamın kökeni Büyük Kumla. Eski jandarmanın yanındaki evde oturmuşlar. Atatürk okulunun oradaki Atlas sinemasının yanı ilk dükkanı, üstü de yazlık sinema. 69 yıllarında Hükümetin karşısındaydı. Emniyet , onun alt tarafında sinema, Karbay, İğneci Selahattin abi ara sokakta buradaki kişilerden bir kaçı.
Hemen hemen 1.5 senedir işleri bana devrederek elini ayağını bu işlerden çekti. Zaten artık sağlık durumu da el vermedi.
Sanat bilgisi ile yanına aldığı kişilere mesleği sevdirmiş. Çok Atatürkçü biriydi. Bizleri ve çıraklarını bu yönde de bilgilendirmiştir.
1963 yılında Mualla Hanım ile evlenmiş. Bu evlilikten ablam Feray ve ben doğmuşuz.
Ben 1969 doğumluyum. Erkek Lisesinde okudum. Üniversiteye girdim ama bitirmedim. 7-8 yaşımdan sonra önce yaz tatillerinde, sonra da hep babamın yanındaydım. Mesleğin içinde büyüdüm, meslekten kopamadım.
Bütün ısmarlama işleri yapıyoruz. Mutfak, portmanto, giyinme odası, vs gibi. Bursa'ya çok iş yapıyoruz. Balat'ta bazı yerlere babam çok iş yapmıştı, bende oraya çalıştım. Gemlik'te açıkçası köreliyor mesleğimiz. İnsanlarda mobilya kültürü kalmadı. Zaten mesleği yapacak ta kalmadı. Kimse çocuğunu çırak olarak vermiyor.
Eşim Yasemin Hanım. İki çocuğumuz var. Oğlum iç mimarlık okuyor, kızım İngiliz dili ve Edebiyatı. Oğlum tam burslu olarak, kızımız da abisinin yanında Kültür Üniversitesindeler.
Ablamla birlikte aynı apartmanda altlı üstlü oturuyoruz. Biz eşimle birlikte çalışıyoruz. O dükkanda, ben atölyede. Buski'nin karşısında güzel bir imalathanemiz var. Yanındaki bahçem çok güzel. Şehrin içinde bahçe yaptım. Doğayı sevmek, ağacı, çiçeği, hayvanı sevmek insanın iş stresini üstünden alıyor. Bahçede köpeğim var, bahçe ile uğraşmak hoşuma gidiyor..
Yapabildiğim kadar bu işi devam ettirerek, babamın da adını yaşatmak istiyorum..( Kemal Güney.. Ekim 2021'de iş yerinde bu söyleşi yapılmıştır)
"Anılarda Yaşarken Gemlik" benim açtığım ve dört yıldır da grup sahibi olarak, devam ettirdiğim Facebook grubu, adeta bizim kütüphanemiz. Belki raflarda kitaplar yok ama; yorumlar, Anılarla yolculukta adeta bizim pusulamız..
Bakalım kimler ne yazmış..?
Sedat Suphi Özel: Gemlik'e ilk geldiğimizde Metin beyin evinde kiracı olmuştuk. Sene 1965, Rahmetli babam çok severdi Metin Beyi.
Özcan Vural: Metin bey ve ailesi, gerçekten değerli bir aile. Çok sene önce yaptığı kütüphanem ilk günkü gibi duruyor. Oğlu Kemal de çok saygılı sevecen olarak aileyi layıkıyla temsil ediyor .
N Ümit Tekin: Babası gibi titiz ve dürüst, güler yüzlü örnek esnaf bir arkadaşımızdır Kemal Günay. Yıllardır Metin Mobilyanın yaptığı işlerden memnun olmayanı hiç duymadım, duymayız da. Bende yaptığı işten çok memnun olanlardanım.
Deniz Armağan: Ona özel olarak boyuma göre yaptırdığım karyolayı ve müzik aletlerimi koyduğum dolabı hala kullanıyorum.
Halil Çetin: Atlas sinemasının altında mobilyacı olarak 2 tane atölye vardı, 2 ustanın isimleri Metin Günay ve Metin Karaduman. Gene bıçkıcılardan Mithat Şendil var. Çok sandık çaktık. Kaynakçı Erol abi, Metin Günay'ın yanında kalfaydı. Mustafa Fıstık ustamızın dükkanı rahmetli Berber Cahit Karadağ'ın dükkanın olduğu yerdeydi.
Reyhan ÇORUM..
